Laatst realiseerde ik het me weer eens: er staat onze kinderen een prachtige toekomst te wachten. Ze lieten het me zelf overtuigend zien tijdens het dromenproject dat Decos deed met twee scholen. We hadden een klas uit Nederland en een klas uit India gevraagd een week lang hun dromen voor de toekomst te visualiseren, en die dromen met elkaar uit te wisselen via een Facebookpagina en via Skype video calls. Het resultaat was echt verbluffend: de jongeren waren onwijs enthousiast en kwamen met fantastische ideeën voor hun eigen toekomst.

HET PROJECT

30 leerlingen van het Northgo College in Noordwijk droomden over de school van hun kinderen. Zij presenteerden hun ideeën in zelfgemaakte filmpjes en maakten zelfs een 3D-ontwerp van het gebouw via SketchUp. Ik vond het echt geweldig wat de jongeren binnen enkele dagen wisten neer te zetten, terwijl ze helemaal digitaal én volledig in het Engels werkten! Grappig ook om te zien dat ze vaak inspiratie haalden uit de Back to the Future films, bijvoorbeeld dat iedereen zich binnen de school verplaatste via hoverboards. Maar ook hand-scan-technieken, robots voor de klas en zelfrijdende auto’s ontbraken niet.

Tegelijkertijd werkten in Panchgani, India 30 leerlingen van Nachiketas High School aan hetzelfde project. Zij lieten het project bovendien aansluiten bij de bredere ‘My Country’-beweging die nu in India plaatsvindt. Dit betreft allerlei burgerinitiatieven om de eigen buurt, stad of gemeente te verbeteren. De Indische kinderen lieten hun gedachten ook daar naar uitgaan en ook hier hadden de leerlingen fantastische ideeën! Zo was er een groep die een duurzame oplossing had bedacht voor de elektriciteitschaarste waar boeren momenteel last van hebben. Ze kwamen ook met een smart app voor Smart India, een safety device voor kinderen en een betere manier voor afvalinzameling om het land schoon en duurzaam te houden.

BRUGGEN SLAAN

De leerlingen hadden verbinding met elkaar via een eigen Facebookpagina en een aantal live Skype-calls. Daarbij waren direct grote cultuurverschillen te zien! De Nederlandse leerlingen hingen in zitzakken, de Indiase leerlingen zaten in uniformen aan strakke tafels. Bij de eindpresentaties in India zat de halve zaal vol met prominenten en moest je goed kijken om helemaal achterin de leerlingen te zien. In Noordwijk was dat andersom: vooraan zaten alle leerlingen en achterin stonden de volwassenen. Een cultuurverschil van jewelste!

Maar juist deze culture clash was een belangrijk onderdeel van het project: om een brug te kunnen slaan tussen twee culturen moet je de verschillen, maar ook de overeenkomsten laten zien. En die overeenkomsten waren er, want de leerlingen in zowel India als Nederland hebben ons echt weten te verbluffen! Elk idee was goed uitgewerkt, de presentaties waren zeer professioneel en ook buiten het lespakket om hebben ze ontzettend veel geleerd, bijvoorbeeld op het gebied van samenwerking in groepen. Het was zelfs een eye-opener voor de docenten dat kinderen van 13-14 jaar uitstekend in staat zijn om gericht over de – verre – toekomst na te denken. Daarbij oefenden ze direct in de nieuwste methodes, zoals business model canvas. Ik was echt onder de indruk van wat ze daar zo snel van geleerd hadden! De leerlingen in Nederland werkten zelfs volledig digitaal – en eigenlijk zonder moeite.

Het project toont aan dat dankzij goed onderwijs kinderen echt gelijk zijn aan elkaar – ongeacht hun geboorteland, sociale status, geloof of afkomst. Het laat overduidelijk zien dat we kinderen nooit moeten betuttelen of onderschatten, want ze kunnen zoveel meer dan wij denken… En daarmee ben ik er nog maar weer eens van overtuigd geraakt dat de toekomst ons alleen maar toelacht. Als we de intelligentie en creativiteit van de jeugd kunnen blijven stimuleren, gaan zij er een nog mooiere wereld van maken!