De digitalisering lijkt volledig in het onderwijs doorgedrongen te zijn. Dat valt me op tijdens mijn bezoeken als inspecteur aan basisscholen. Ik zie niet alleen digiborden en tablets, maar ook enorme hoeveelheid digitale leerstof. Soms lijkt het alsof de juf of meester alleen nog maar op het touch screen de juiste knop hoeft in te duwen. De software doet de rest.

De digitalisering stelt de leerkrachten wel voor een nieuwe uitdaging. Taal-, lees- en rekenmethodes hebben naast de papieren versie complete digitale lesreeksen beschikbaar, inclusief de veel gebruikte afstemming op drie instructieniveaus. Voor aanvullend materiaal is er op internet een zee aan blogs, vlogs, filmpjes en (educatieve) websites te vinden, die op hun beurt weer aangeven het beste aanbod of de juiste aanpak te hebben. Vind daarin maar eens je weg.

Ik zie leerkrachten die de neiging hebben om vooral de voorgeschreven lijn vanuit de methode en bijpassende didactiek vast te houden om maar niks te hoeven missen. Kan dit nog wel, nu het aanbod zo groot is?

Daar komt nog bij dat leerlingen geheel zelfvoorzienend kunnen zijn. Zij schuiven met koptelefoon achter één van de PC’s of tablet en gaan met rekenen verder waar zij gisteren gebleven zijn, zonder enige interventie van de leerkracht. Maakt deze digitalisering de meester of juf overbodig?

Nee, is mijn overtuiging. De leerkracht blijft essentieel, maar zijn rol verschuift wel.  Hij blijft letten op kerndoelen, leerlijnen en vakdidactische principes. Maar tegelijk moet hij een antwoord hebben op het gigantisch aanbod van digitaal materiaal, en op de zelfstandigere rol die de leerling kan krijgen door het gebruik van digitale leermiddelen en inhouden. En dat levert soms de nodige twijfel op.

Als inspecteur daag ik de leerkrachten graag uit om te blijven vertrouwen op hun eigen professionaliteit en te blijven kijken naar hun leerlingen. Kijken naar wat ze nodig hebben, welke doelen ze daarbij willen stellen en welke middelen en aanpak daar het beste bij passen. Dat weet de methode, digiles of videoblog niet, dat weet de alleen maar leerkracht, want die werkt bijna dagelijks met deze kinderen.

Durf keuzes te maken die  uiteindelijk het beste zijn voor de ontwikkeling van de kinderen in je klas. En bij keuzes maken hoort dus ook ‘nee’ zeggen. Ook tegen een inspecteur.