Door tegen elkaar te strijden in een computerspel ontstaat een hechtere vriendschapsband. Gamen maakt je dus socialer. NEMO Kennislink zet de belangrijkste vragen over samen gamen op een rij.

Auteur: Robert Visscher | NEMO Kennislink

Het is een hardnekkig misverstand dat gamen iets is dat je in je eentje met de gordijnen dicht doet. Gamers voldoen niet aan dit stereotype. Het is een zeer diverse groep, net zoals filmliefhebbers, voetbalfanaten en postzegelverzamelaars ook niet allemaal hetzelfde zijn. En dat gamen iets is dat je vooral alleen doet, klopt ook niet. Wetenschapper Geert Verheijen (Radboud Universiteit) onderzocht hoe jongeren het liefste gamen en daar kwam uit naar voren dat ze bij voorkeur samen spelletjes doen.

Als jongeren het liefste samen gamen, maakt het ze dan socialer?

Ja, het verdiept zelfs hun vriendschapsband als ze tegen elkaar spelen en elkaar complimenten en adviezen geven. Dat blijkt uit onderzoek van Verheijen. Hij deed een experiment door scholieren Mario Kart te laten spelen. “Als ze tegen elkaar streden en complimenten gaven over de rijstijl of een inhaalactie van de ander, dan nam de vriendschapskwaliteit toe door deze positieve competitie.”

Daarnaast keek Verheijen ook nog naar het effect van samenwerken tijdens het spelen. Uit eerdere onderzoeken was gebleken dat wanneer je elkaars hulp nodig hebt in een videogame, dit leidt tot socialer gedrag“. “Maar daar vond ik geen bewijs voor. Dat kan door de setting komen, want andere experimenten werden gedaan in een lab met mensen die elkaar niet kenden. Ik testte met echte vrienden op school, een bekende omgeving voor jongeren.”

Uit het onderzoek van Verheijen blijkt dat jongeren die samen gamen minder eenzaam zijn. “Maar ik vond ook dat jongeren die altijd alleen spelen zich juist eenzamer voelen over de jaren heen. Er is dus wel een verband. Altijd alleen gamen hangt samen met een verhoogde eenzaamheid, terwijl juist samen met anderen (online of offline) gamen, samenhangt met minder eenzaamheid.”

Is gameverslaving nog een risico?

Verschillende onderzoeken laten zien dat gameverslaving bestaat. Maar ook dat dit een kleine groep is. Je bent verslaafd aan gamen als andere dingen er voortdurend voor moeten wijken en je alleen nog maar met videospellen bezig bent. Het bestaat dus wel degelijk, maar niet veel mensen lijden eraan.

Is er een verband tussen veel gamen en hoe sociaal je bent?

Nee, het aantal uren dat je speelt heeft geen effect op je hoe goed je je voelt en of je veel contact met anderen hebt. “Hoe lang je gamet maakt niet uit. Wel van invloed is hoe je speelt, welke motivatie je hebt en met wie je het doet”, aldus Verheijen.

Uit onderzoek van Verheijen blijkt dat jongeren beter bevriend raken wanneer ze samen Mario Kart tegen elkaar spelen en positieve opmerkingen maken.

Dit komt omdat mensen op verschillende manieren gamen. De een speelt Grand Theft Auto met een vriend en rijdt dan alleen een beetje door de stad. Een ander gebruikt datzelfde spel om zoveel mogelijk mensen te vermoorden. Games kunnen op zoveel manieren gespeeld worden, dat je ook niet kan stellen dat een bepaald spel slecht voor iemand is. Een ander goed voorbeeld is Minecraft. Dat wordt ook zo verschillend gebruikt: voor vechten, bouwen en om mensen te ontmoeten. “Je moet daarom altijd kijken naar het karakter van de gamer, diens gedrag en op wat voor manier diegene gamet.”

Dit klinkt allemaal best positief. Waarom zit gamen dan zo vaak in het verdomhoekje?

“Door wat we technopaniek noemen”, legt Verheijen uit. “Van nieuwe technologie worden veel mensen eerst bang voor mogelijke negatieve gevolgen. Onbekend maakt onbemind. Zo is het door de eeuwen heen altijd gegaan. Toen de boekdrukkunst werd uitgevonden waren er klachten over het lezen, bij de introductie van de televisie zouden jongeren zombies worden en in het verleden werd zelfs geklaagd toen krijtjes werden vervangen door pennen. Technopaniek bestaat en het zorgt ervoor dat veel mensen niet goed zien hoe divers het gamen is en minder geneigd zijn de positieve kanten ervan te omarmen.”

Lees deze publicatie op NEMOKennislink.nl